Deze website maakt gebruik van cookies om uw ervaring te verbeteren.
#SAMENPRESTEREN
In deze tweedelige blog deel ik mijn persoonlijke ervaringen over Project Phoenix, een 72-uurs training onder leiding van voormalig special forces operators.
Zonder teveel te verklappen over de inhoud van deze training vertel ik je o.a. over mijn voorbereiding, de teamdynamiek, mijn hoogte- en dieptepunten en persoonlijke inzichten door deze training. Ook geef ik je tips naar aanleiding van deze unieke ervaring. Wil je meer weten over de Unbreakable trainingen, neem dan een kijkje op hun website.
Het idee om me in te schrijven voor de, volgens Unbreakable Academy, zwaarste training van Nederland ontstond in de zomer van 2023. Al hardlopend op een dichtbegroeide trail in de Italiaanse alpen luisterde ik naar Sander Aarts’ boek ‘Niet te breken’.
Zelf ben ik al jaren overtuigd van de relaties tussen mentale fitheid, functioneren en presteren. En hoewel ik al bijna 7 jaar teams vanuit deze visie begeleid, behoor ik in Nederland nog steeds tot de minderheid. Dat Sander hier een vergelijkbare kijk op leek te hebben én met zijn Unbreakable team ook verschillende trainingen aanbood, vond ik dus interessant.
Nieuwsgierig geworden naar hun aanpak, maar bovenal naar het effect van de fysieke en mentale uitdagingen in hun trainingen, schreef ik me na de zomer als een van de eersten in voor Project Phoenix.
De dag na m’n inschrijving liep ik voor het eerst met bepakking. Een rugzak met 10 kg aan gewichtsschijven. Dit was mijn eerste training:
Week 1 - Sessie 1 van de Rugzaktraining voor beginners (Unbreakable academy)
2 km met 10 kg, < 20 minuten afleggen
Als redelijk getrainde hardloper (6 maanden hiervoor liep ik m’n eerste marathon in 4 uur) was dit korte wandelingetje goed te doen. Maar tot mijn verbazing had ik de volgende dag wel spierpijn. Dat extra gewicht zorgde voor een nieuwe trainingsprikkel!
De maanden erna trainde ik 4-5 keer per week, afgaand op mijn lichamelijke fitheid en energielevel.
Ik wilde optimaal trainen, maar wel rekening houden met mijn gezin, mijn werk en mijn eigen grenzen.
Die rugzaktraining bevatte niet alleen training met bepakking, maar ook work-outs die leiden tot een sterkere core en kracht-uithoudingsvermogen. Een combinatie van sprintjes, burpees, squats en push-ups werkte ik af in de tuin of in de polder.
Tot vermaak van menig fietser (en gelukkig geen bekenden!) kroop ik ook over het ruiterpad om het tijgeren te oefenen. Ik wisselde deze trainingen af met m’n normale hardlooprondjes en een wekelijkse training met mijn nieuwe hockeyteam.
Tegen het eind van 2023 had ik aardige progressie gemaakt: ik liep 6km met een rugzak van inmiddels 20kg binnen een tijdsbestek van een uur zonder spierpijn de dag erna. Dit voelde goed: de conditie op orde, geen blessures en de rugzaktraining voltooid. Ik voelde me klaar voor de 1e test-/contactdag van Phoenix begin 2024.
Project Phoenix is een 72-uurs programma gericht op persoonlijke ontwikkeling, waar de meeste deelnemers doorheen komen, als ze voldoen aan de gestelde fitheidseisen. Maar niet iedereen. Ik was overtuigd dat ik de training wel zou kunnen doorstaan. Mentaal voelde ik me heel zeker en fysiek stond ik er vantevoren qua conditie ook goed voor en had ik vanaf het moment van inschrijving nog 6 à 7 maanden om me specifieker voor te bereiden.
Ik heb altijd van fysieke uitdagingen gehouden en ik zoek dat afzien regelmatig op. Maar dat geldt zeker niet voor iedereen. Voor jou toevallig wel? Deze training voelde ook voor mij wel ‘next level’ en ik was dan ook erg benieuwd waar me dit zou brengen. Hoeveel dieper kon ik nog gaan en hoe zou ik me dan gaan gedragen? Zou ik mezelf nog kunnen aansturen en hoe zou ik omgaan honger, dorst, slaapgebrek en uitzichtloosheid? Allemaal knoppen waar ik normaal gesproken zelf aan kon draaien, maar in deze training niet. Dit was een ‘deep dive’ en ik hoopte mooie dingen te ontdekken.
Begin 2024 werden we dus voor het eerst getest. In alle vroegte meldde ik me in sportkleding, samen met een groep ook enigszins gespannen medekandidaten, bij het team van Unbreakable. Iedereen met z’n eigen voorbereiding, motivatie en verwachtingen over Phoenix.
De instructies waren kort. En in een paar uur tijd werd onze fitheid getest, kregen we onze eerste ‘uitbranders’ en leerden we de basis over het lopen met kompas en de plaatsbepaling met coördinaten.
Sommige mede-kandidaten bleken al eerder een 12-uurs training gevolgd te hebben. Voor anderen, waaronder ikzelf, was het een geheel nieuwe ervaring. En hoe mooi dat ik daar al 2 eerste inzichten uit haalde: focus bewaren en ook voor jezelf blijven zorgen. Daar zou ik later tijdens Phoenix nog veel profijt van hebben!
Tijdens een tweede contactdag lag de focus op teamvorming. En wat een gaaf proces was dat! In korte tijd werden de krachten in het team gebundeld en bleken we als samenwerkend team tot meer in staat dan we aanvankelijk lieten zien. Na afloop zijn we met een groepje nog even neergestreken voor een kop koffie in een strandtent. Na al uren met elkaar te hebben doorgebracht was dit heel gezellig. Ongedwongen kennismaken en ervaringen uitwisselen over training en de verwachtingen van Phoenix. Ik kwam thuis met een goed gevoel over het team én een kilo zand…
Ik vind het leuk om wat langer stil te staan bij de teamdynamiek. Omdat dit natuurlijk een belangrijk onderdeel van mijn werk is en ik mooie voorbeelden heb gezien die ik met je wil delen.
Als eerste de samenwerking. Daarin merkte ik dat het team elkaar van begin af aan wilde ondersteunen, ook als niet alles duidelijk was. De effectiviteit groeide naarmate we meer op elkaar ingespeeld raakten.
Qua communicatie liet het in het begin nog wat te wensen over. Hier lag ook een opgave voor de 3 leiders in de groep. Door beperkte communicatie in de groep werden ideeën niet altijd goed overgebracht met als gevolg dat opdrachten opnieuw moesten worden uitgevoerd. Een harde leerschool, waar onze leiders grote stappen in wisten te maken. Heel tof om te zien en diep respect dat zij dit onder deze omstandigheden konden waarmaken. Een van hen zegt hierover het volgende:
Leiderschap werd bijzonder goed geaccepteerd door de groep. En deze taak werd ook weleens bij andere teamleden dan de aangewezen leiders gelegd als de situatie hierom vroeg. Daarin was de groep proactief en flexibel. Best bijzonder hoe een vrij jong (nieuw!) team hierin kon schakelen en gebruik maakte van de individuele krachten.
De druk op de leiders nam toe naarmate de opdrachten complexer werden. Daarbij ontstond wat meer onrust in de groep en zag je enerzijds de worsteling met het gebrek aan structuur en duidelijkheid, en anderzijds de berusting van het team. Samen balanceren, ruimte geven en vooral accepteren en niet zeiken. De teamspirit bleef overeind!
En dat brengt me op het punt van conflictbeheer. Opvallend genoeg bleef ons team heel harmonieus samenwerken, ook onder hoge druk. Irritaties werden niet hardop uitgesproken. Misschien omdat er geen ruimte/ tijd was voor discussie, of doordat ons team de periode van 72 uur te kort vond om meningsverschillen uit te spreken. Hier en daar een luisterend en relativerend oor was genoeg om voor de korte duur van deze training conflicten te managen. Dus er was onderling bijzonder weinig vuurwerk.
Dit geeft me natuurlijk een mooi haakje voor zelfreflectie. Hier kom ik in de volgende blog op terug!
En ik ben eigenlijk wel benieuwd of groepen in eerdere edities van Phoenix ook zo harmonieus samenwerkten, of dat wij als team bijzonder conflictmijdend waren. In het laatste geval zou je ons team hiermee kunnen confronteren, als we langer of opnieuw met elkaar zouden moeten samenwerken. Als je dit laat gaan, ontstaat er een 'schijnharmonie' waarin vanzelf een keer een bom ontploft. En valt het team terug door een knauw in het vertrouwen en de motivatie.
Ok, terug naar het positieve. Als laatste, betrokkenheid en motivatie. Zonder twijfel zette het hele team zich voor 200% in. De individuele motivatie was goed en de energie overwegend positief, zelfs met zeer beperkte slaap!! Je zag teamleden naar elkaar omkijken en motiveren als anderen het zwaar hadden. Hier plukten we ook de vruchten van de 2e contactdag, waarbij we al voelden dat er sprake was van teamvorming. Heel tof dat dit zo snel gaat met mensen die elkaar pas kort kennen.
Kortom, in korte tijd hebben we een redelijke senioriteit bereikt als team. Door de aanwezige ervaring, inzet, het leiderschap en de diversiteit in de groep. En misschien ook wel door het gebrek aan ego’s. Er waren zeker sterke karakters aanwezig, maar die konden zichzelf goed aanpassen en inzetten voor het team. Dat scheelde een hoop irritatie en gedoe!!
Dit alles natuurlijk onder de bezielende leiding en begeleiding van het Unbreakable Team. Wat heb ik (stiekem) genoten van alle stijlen en methoden om ons te challengen, uit de tent te lokken, te corrigeren, te laten groeien etc. etc. Leuk vak!!
Zo, tijd om er voor nu een eind aan te breien. Mijn dank aan Frank Groenewold, een van mijn mede-Phoenixers, voor z'n input. Samen sterker dan alleen!
Over een paar weken lees je in deel II meer over mijn hoogte- en dieptepunten, ga ik in op mijn persoonlijke inzichten en deel ik tips op basis van mijn ervaring met Project Phoenix.
Wil je al meer weten over Project Phoenix of heb je andere vragen, neem dan gerust contact op. Of schrijf je in voor de nieuwsbrief, dan ontvang je 10x per jaar een update over MIND vol POWER.
Leuk dat je er was!
Met een mind vol power,
Manon
Met een energieke benadering en een hands-on mentaliteit biedt ik met MIND vol POWER ondersteuning voor leiders die willen groeien.We kijken naar teamprestaties, maar starten bij de basis, de verbinding en het vertrouwen. Stap voor stap bouwen we daarna aan jouw teamsucces.
Wil je jouw persoonlijke situatie doornemen? Boek direct een intake.
Ben je enthousiast geraakt over de zwaarste training van Nederland, dan kan je met onderstaande link direct inschrijven voor Project Phoenix:
Editie 8 -12 oktober 2024 (operator ticket)
Editie 8 - 12 oktober 2024 (leader ticket)
Als extraatje bied ik je een gratis online coachcall aan, omdat ik zo enthousiast ben over deze training. Hierin kunnen we je doelen, focus en/ of coping mechanismen doornemen.
Durf jij het aan? Stuur me een mailtje nadat je bent ingeschreven.
"MIND vol POWER helpt jou op een gezonde manier mentaal fit en sterk worden.
Sterke mentale vaardigheden helpen jou jij succesvol en gelukkig te zijn in een continue veranderende, drukke en complexe wereld.
Geen onmogelijke opgave maar een kwestie van jezelf trainen, jezelf blijven ontwikkelen."
